η ζωή...

Γραμμένη σε βιβλίο η ζωή

Κάθε άνθρωπος και στιγμή

νέο κεφάλαιο

Το μελάνι ανεξίτηλο, οι σελίδες άτρωτες

σε μανιασμένα ξεσπάσματα,

που ζητούν να τις κάψουν ή να τις σκίσουν

Εκλιπαρώντας έτσι πονεμένες μνήμες να σβήσουν.

Αποτυπωμένη σε δέντρο η ζωή

Κάθε άνθρωπος και στιγμή

ένας ακόμη κύκλος στα βάθη του κορμού του,

ένα ακόμη κλαδί να απλώνεται ψηλά, τα όνειρά του.

Διαλύονται εκείνα, σπάνε τα κλαδιά

Επιθυμεί η ψυχή να μπολιάσει αλλού από την αρχή

και ρίχνει με ορμή τσεκούρι κοφτερό

στις πληγές της.

Φάρμακο φωτιάς το ατσάλι, που καυτηριάζει

φανερώνοντας όμως έτσι τους κύκλους,

χαραγμένους για πάντα στην καρδιά

και στο νου...

Γιατί παρότι θέλησα να φύγω,

να σβήσω καθετί,

η μνήμη και το σώμα μου έτρεξαν ξωπίσω μου

ουρλιάζοντας, δε μπορείς!!