Κυριακή 17 Ιουνίου 2012

οι στιγμές μας


Πόσο δυνατές πρέπει να 'ναι οι στιγμές
για να κρατήσουν μια ζωή...?


και ποιος τους δίνει δύναμη
αν όχι η αγάπη που τις γέννησε
αν όχι εγώ που την κρατώ αναμμένη φλόγα στην καρδιά μου...?


Πόσο δυνατές πρέπει να 'ναι οι στιγμές.....
Να συγχωρέσουν εκείνη που δεν είπε αντίο
Που δεν έδωσε το τελευταίο φιλί 


και κυνηγά τώρα τα όνειρα να δώσει όσα δεν πρόλαβε...


4 σχόλια:

Ἅ λ ς είπε...

πόσο ανοητες πρέπει να ειναι οι στιγμές για δικαιολογούν;!

Leviathan είπε...

Οι στιγμές στο τέλος είναι που μετράνε...

πολλά φιλιά και καλό σου βράδυ!!

Prisoned Soul είπε...

@Ά λ ς
Έλα μου ντεεεε???!!! πόσο!!???
αχ!!

@Leviathan
τι γίνεται όμως αν αυτές είναι που χάνεις;;;;;!!!
καληνύχτα και σε σένα!

Zinala είπε...

οι στιγμές μένουν στο μυαλό. όσο πιο δυνατές είναι, τόσο πιο βαθιά ριζωμένες μένουν.
αυτό μου το δείχνει ο τωρινός μου σύντροφος.
γιατί δεν είχα το μυαλό να βιώσω στην ψυχή μου τις στιγμές μας. εκείνος όμως προνόησε. ίσως να ήξερε τι μας περίμενε απο τη στιγμή που θα χωριζόμασταν...
εγώ δε μπορούσα να το καταλάβω. μικρή στο μυαλό και στις εμπειρίες βλέπεις.

ελπίζω να μη σε φόρτισα με τα δικά μου.

όμορφη η μουσική στο μπλογκ σου, δένει πολύ.

σε φιλώ γλυκά. :)