Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Μάθε μου λοιπόν να ξεχνώ

Άτυχος αυτός που ζει από τη μνήμη του
περπατά σε δρόμους κιτρινισμένες σελίδες ημερολογίου 
Έχει μάθει πια κάθε στροφή και γωνιά 
κάθε πράξης συνέπεια και αποτέλεσμα. 
Χωρίς πραγματικά να προχωρά 
και σε λαβύρινθο ατελείωτο μυαλού να τριγυρνά 
άτυχος αυτός, καταδικασμένος... 

Τυχερός εκείνος που να θυμάται παύει 
Φυλαχτό των παλιών οι αναμνήσεις να χάνονται 
κάθε μέρα και ευκαιρία κατάκτησης 
νέων δρόμων, στιγμών 
ζωής απρόσκοπτης 
τυχερός εκείνος, ελεύθερος... 

Μάθε μου λοιπόν να ξεχνώ 
όλα εκείνα που περιστασιακά με πληγώνουν 
Το παρελθόν που ζωντανεύει  και με τυλίγει σφιχτά. 
Γιατί προχωρώ δε σταματάω
στα εμπόδια, αλλά τα όνειρα που δεν ελέγχω 
με πάνε πίσω. 

Μάθε μου λοιπόν να ξεχνώ 
για να εκτίμησω περισσότερο τα καινούρια που θα ρθουν 
για να απολαύσω πιο δυνατά τις στιγμές 
της αγάπης, του έρωτα 
των γλυκών ημερών μου μαζί του. 

Μάθε μου λοιπόν να ξεχνώ...

16 σχόλια:

~reflection~ είπε...

Η Ζωή μου δε με ξεχνά....
δε μ'αφήνει να σβήσω τα ίχνη...
κάθε που γράφω αναδύεται ένα παλιό άρωμα από όσα πέρασαν..
από τα λουλούδια που είχες τοποθετήσει στο βάζο των Όρκων....

τα ποιήματα ήξεραν τη Μοίρα που στιγματίζει τους Όρκους...
εγω έμαθα...

μα τωρα όσο κι αν θελω..

η ΖΩΗ δε με αφήνει να ξεχάσω...
κάθε βράδυ ανασταίνει αερικά φαντάσματα Υποσχέσεων και το Άρωμα του παρελθόντος διαχέεται στο παρόν μου
και η μίξη μου δημιουργεί Ζάλη,
σαν αλκοολούχο διάλυμα κερασμένο από τις Αναμνήσεις.....


Φιλια... που δεν ξεχνιούνται.....

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ!!!!!
ΠΩΣ ΤΑ ΠΗΓΕΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ;ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ.

Κρυμμένος Μονόκερως είπε...

καλωσηρ9εσ πισω..μικρη μου + γλυκια αλη9ειααα..
μασ ελειψεσ...+ βλεπω επανηλ9εσ δυναμικα ...

μ αρεσει αυτοοο..
φιλι γλυκοοο..

Aerlyn0204 είπε...

Το ποσο μου ταιριαζει δεν φανταζεσαι...
Αμα μαθεις το "κολπο" μαθε το και σε μενα σε παρακαλω...

Ἅ λ ς είπε...

καλη μου, θεωρω πως ειναι μακαριος εκεινος που θυμαται..

εγω ευκολα δεν ξεχνω μα οι μνημες αν πονανε τοτε περισσοτερο σου δινουν χαρα και υπομονη οταν το χρειαζεσαι...

δεν ξερεις ποσο χαιρομαι που γυρισες!!!!!!!!!

Prisoned Soul είπε...

@~reflection~
Θα σου δώσω φίλτρο μαγικό να πιεις και θα δεις, μια γουλιά λήθης θα φτάσει και θα ξεχάσεις.
Τα άσχημα που είχε η ζωή σου έδωσαν την απαραίτητη δύναμη
τώρα δεν τα χρειάζεσαι άλλο,
ξέχνα τα για να μην σε στενοχωρούν.

@SKPOYTZAKO μου, ευχαριστώ!
Όσο για τις πανελλήνιες θα δείξει! Ήταν ομολογουμένως δύσκολα αλλά κανείς δεν ξέρει τι θα γίνει στο τέλος!

@Μονοκεράκι μου γλυκό
σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!
Και μένα μου λείψατε!! Πολύ πολύ!!!

@Aerlyn0204
Το ξερα ότι θα σου πάει, για την ακρίβεια στο είπα ότι έχω μια ανάρτηση... και με τσίγκλησαν τόσο οι αναρτήσεις σου που το έβαλα! Όσο για το "κόλπο" μάλλον δεν θα το μάθω ποτέ!!

@Ά λ ς
Σε ευχαριστώ κοριτσάκι μου!! Και γω χαίρομαι που γύρισα!
Λες να αφήσουμε τις μνήμες στην ησυχία τους; κι αν δεν έχουμε αρκετές δυνάμεις να τις αντιμετωπίζουμε κάθε τόσο που έρχονται; τότε τι γίνεται;

Χάρης Ελευθεριάδης είπε...

ζωή είναι να ξεχνάς και όσο το μαθαίνεις στον εαυτό σου τότε είσαι σε καλό δρόμο..φιλία!

Άνεμος είπε...

Είσαι σίγουρη πως θα έσβηνες το παρελθόν σου, αν σου δινόταν η ευκαιρία...; Εγώ πιστεύω πως δε θα το έκανα, όσο και αν θέλω να σβήσω τόσα πολλά πράγματα απο τη μνήμη μου...

Φοβάμαι πως ίσως έτσι να ήμουν άλλο άτομο... Και δεν ξέρω αν αυτό θα ήταν καλύτερο...

Όπως βλέπεις, το άγνωστο με φοβίζει :)

Καληνύχτα και φιλιά μικρή μου!!!

Υ.Γ. Βάζεις πολύ ωραία τραγουδάκια !!!

Takis X είπε...

Να θυμάμαι λοιπόν..Τόσο ,οσο δεν μπορεί να με πονάει..Κάτι που δυστηχώς στην επαλήθευση μου βγαίνει πάντα λάθος..

σε φιλώ

Ανώνυμος είπε...

καλωσήρθα! :)
και εσύ ομοιοπαθούσα (πανελλήνιες); καλά αποτελέσματα!

πολύ όμορφο ποιήμα! :) ωστόσο, πολλές φορές, είναι καλύτερο να ζούμε με αναμνήσεις. οι αναμνήσεις είναι το παρελθόν μας, η ιστορία μας, το background μας... είναι εμείς. μας κάνουν αυτό που είμαστε. όσο πόνο και αν μας προκαλούν, δεν παύουν να έχουν κάτι το μαγευτικό, το ονειρικό, το μελαγχολικό... :)

α, και μου αρέσει πολύ ο τίτλος του μπλογκ!
καλά αποτελέσματα!! :))

Prisoned Soul είπε...

@Χάρης Ελευθεριάδης
Ακριβώς! Συμφωνώ απόλυτα αν και τελικά δεν είναι σωστό να τα ξεχνάς όλα γιατί μπορεί να κάνεις τα ίδια λάθη... Φιλιά

@Άνεμε
Όχι σίγουρη δεν είμαι... αλλά είναι κάποιες φορές, όλοι τις βιώνουμε πού και πού, που θες να ξεχάσεις...
Εμένα πάντως η συγκεκριμένη ανάμνηση που εγώ θέλω να ξεχάσω σίγουρα δεν θα με έκανε χειρότερη.
Πιο ήρεμη σίγουρα! :)
Φιλάκια!

@Takis X
Πού θα πάει καλέ μου, θα τα καταφέρεις, αυτό να σκέφτεσαι, κι αυτό να σκέφτομαι κι εγώ, να θυμάσαι τόσο όσο δεν μπορεί να σε πονέσει...
Σε φιλώ

@Αγανακτισμένη Έφηβη
Καλωσήρθες! ναι πανελλήνιες!! δεν θέλω να τις θυμάμαι! :Ρ
Τελικά ναι και γω πιστεύω πως δεν πρέπει να τις ξεχνάς, αλλά είναι μερικές φορές που... το θες τοοοόσο πολύ!!
Καλά αποτελέσματα και σε σένα!

Κωνσταντίνος Μαντζούρης είπε...

Καλή μου, επέτρεψε μου μια έκφραση της πιάτσας για να καλοδεχτώ το κείμενό σου.

Τι λέει το άτομο. Δεν παίζεσαι.

Υποκλίνομαι στο ταλέντο σου

iliokamenos είπε...

"Μάθε μου λοιπόν να ξεχνώ..."

μμμ..να ξεχνάς τον πόνο αλλά οι εμπειρίες και οι γνώσεις να σου μένουν..

μεγάλες πολυτέλειες...

καλό μήνα..

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου, είμαι η Ηλιαχτίδα.. Δημιούργησα κι άλλο blog. Λίγο πιο σοβαρό και φιλοσοφημένο. Μου θύμισες εμένα και την τελευταία ανάρτηση μου. Μπες και σχολίασε εάν θες. Δυστυχώς οι μνήμες δε σβήνονται και πολλές φορές μας καθηλώνουν. Αυτό που έχει όμως σημασία είναι να παλεύουμε για και στο παρόν και να ελπίζουμε για ένα καλύτερο μέλλον. Πολλά φιλιά κορίτσι μου...Να μας γράφεις...xxx

Prisoned Soul είπε...

@Κωνσταντίνε μου μακάρι να ένιωθα έτσι... νομίζω ότι δεν έχω τίποτα πια, νομίζω πως δεν είχα ποτέ να δώσω... και πως αυτό σιγά σιγά φαίνεται...

@iliokamenos
Πολυτέλειες δε λες τίποτα!!
Γι αυτό και δεν ισχύει κάτι τέτοιο!
Καλό μήνα και σε σένα

@Viviana
Ξέρω σημασία έχει όντως να παλεύουμε, και αυτό κάνουμε πιστεύω, ελπίζουμε για το καλύτερο και προσπαθούμε.
Όσο για το blog...Έρχομαι!!

Ανώνυμος είπε...

Τόσο...ποιητικό!
Just love it!
Το θέμα μου θυμίζει τη ''Λήθη'' του Μαβίλη.
Είναι χαρά να λησμονείς;;;
Όχι μόνο δύσκολο ερώτημα αλλά και ακατόρθωτο.

Μ